#Montessori: in de praktijk (4-6 maanden)

Het is alweer een tijdje geleden, want mijn schatje is morgen een half jaar, dus het wordt tijd dat ik jullie update over hoe Montessori in de praktijk gaat.



Ik neem je mee in een aantal dingen die je al kunt doen van kleins af aan. (Ik zeg ze, want mijn baby is een ze :) )

Concentratie

Een van de belangrijkste dingen bij Montessori vind ik het beschermen van de concentratie van je kind. Als Baby een blokje wil pakken, terwijl ze op haar buik ligt, probeer ik niks te zeggen. ik wacht af. Als het dan lukt, zeg ik nog steeds niks. Zo blijft ze geconcentreerd. Soms kijkt je baby je aan als iets is gelukt, dan weet ik dat ze reactie verwacht.

Feedback vs. complimenten

Als ze me zo aankijkt, wachtend op erkenning, geef ik haar een grote glimlach terug. En ik zeg vaak: 'het is je gelukt, je hebt het blokje gepakt!' In Montessori zeg je dus niet echt 'goed gedaan' of 'wat knap' maar je benoemt meer het proces. 

Baby Led Weaning

Als een baby kan eten, is het in de Montessorivisie gebruikelijk om baby led weaning toe te passen. Ook wel bekend als de Rapley-methode of in de Benelux de Kleintjes-methode. Komt eigenlijk op hetzelfde neer: je geeft geen hapjes, maar laat kinderen actief zelf het voedsel ontdekken. Je geeft grote stukken die ze goed kunnen vastpakken in hun hand. Ik volg de instructies zoals ze in deze filmpjes staan. Ik heb daarna ook nog het boek van Stefan Kleintjes gelezen, maar eigenlijk waren die filmpjes al genoeg.

Dagelijks leven

Mijn man en ik doen niks in het huishouden (overdag dan) als de baby slaapt. Allereerst zodat we zelf even kunnen rusten of werken, maar ook omdat we graag willen dat ze zo veel mogelijk van het dagelijkse leven meemaakt. We proberen haar erbij te betrekken. Als we bijvoorbeeld koken, kijkt ze mee en krijgt ze wat spatels o.i.d. om mee te spelen. 

Toestemming over haar lichaam

Daarnaast proberen we haar ook te vragen of we haar mogen oppakken. Zo leert ze haar lichamelijke grenzen aan te geven. Dit vertelde ik vorige keer ook al. Ze reageert daar vaak op met een grote lach. Heel soms reageert ze niet, dan vraag ik het later nog eens.

Observeren en de omgeving voorbereiden

Dit vind ik nog wel lastig, maar het is erg belangrijk om nauwkeurig te observeren; wat doet ze? Waar is ze aan toe? Hoe kan ik de omgeving voorbereiden zodat ze verder kan in haar ontwikkeling? Nu merk ik bijvoorbeeld dat ze dingen op de grond gooit vanaf de kinderstoel en kijkt wat er gebeurt. Dus geef ik spullen die ze op de grond mag gooien. Maar hier kan ik denk ik nog meer in groeien.

Manier waarop je praat

Montessori gaat voor een groot deel over respect voor je kind. Dat uit zich in:

  • benoemen welke emoties hij/zij voelt en emoties serieus nemen
  • positief praten over je kind: niet zeggen dat je kind stinkt als het heeft gepoept of dat het zich aanstelt
  • niet boos reageren of afkatten
  • liefdevol grenzen stellen en uitleggen wat er gebeurt
  • gebarentaal gebruiken zodat ze sneller dingen oppakt
  • als m'n baby overstuur is probeer ik te omschrijven wat ik doe met een rustige stem
Uiteraard gaat dat niet altijd goed. Ik merk dat als ik ongeduldig word, ik heel weinig kan zeggen en me emotioneel terugtrek. Dan probeer ik soms haar te dragen in de draagdoek, zodat ik niks hoef te zeggen en zij weer rustig word. Maar altijd zo praten is best lastig (vooral als ze naar vast voedsel gaan en ontzettend gaan stinken...😩).

Dit was wat ik nu kon bedenken. Ik merk dat ik steeds meer en meer kan gaan beginnen met opvoeden en er steeds meer Montessoridingen in de praktijk komen. Daar geniet ik echt van 💗

Reacties