#10goals Doelen Durven Aanpassen

Een tijdje geleden heb je doelen opgesteld. Die doelen geven nu waarschijnlijk richting aan je leven en helpen je bewuster ontwikkelen waar jij in wil groeien. Maar soms kunnen we ons te veel vastklampen aan de doelen die we hebben gemaakt en is het tijd om doelen los te laten of aan te passen. In dit artikel vind je 3 redenen om een doel los te laten of aan te passen.

Je situatie verandert
We kunnen het leven heel erg maakbaar maken. Daar zijn wij in de 21e eeuw heel erg goed in. En dat siert ons in sommige opzichten. Het getuigt van een bewuste levenshouding. Maar siert het ons niet nog meer als we ons doel durven aanpassen aan onze omstandigheden? Als we accepteren dat niet alles kan? Krampachtig blijven vasthouden aan je doel, terwijl je weet dat het niet handig is, is zonde van je tijd, je energie, je emoties, misschien ook wel je omgeving.

Misschien is er iemand wel ziek geworden in je omgeving, of ben je zelf ziek geworden. Misschien heb je een baan verloren of juist gekregen. Er zijn talloze situaties te bedenken waarin flexibiliteit van jou wordt verwacht.

Gooi niet in één keer al je doelen overboord. Kijk er kritisch naar en kijk wat voor jou nog haalbaar is op dit moment.

Je komt tot een inzicht
Je kunt ook iets ontdekken. Bijvoorbeeld ontdek je dat je waarde achter het doel goed was, maar dat je de verkeerde aanpak hebt gekozen. Of je ontdekt dat het niet bij jou past, dit doel (zie volgende punt). Misschien kom je er wel achter dat dit meer iets is voor over 5 jaar. Je hebt het jezelf te druk of te moeilijk gemaakt, kom je achter als je bezig bent. Of moet je de formulering van je doelen aanpassen om het meer motiverend te maken.

Inzichten zijn goed, ze laten zien dat je niet halsstarrig bent, maar dat je bereid bent om je aan te passen. Eigenlijk hebben we het hier over voortschrijdend inzicht. En als we dat voortschrijdende inzicht overboord gooien, zullen we nooit groeien. Wijsheid komt met de jaren.

Een klein voorbeeldje. Ik had als doel: ik kan mijn huishouden goed bijhouden. Toen ik hiermee aan het werk ging kreeg ik heel erg veel stress, druk, verdriet, faalangst enzovoort. Ritme vinden in het schoonmaken van het huis gaf me elke dag stress. En dat werkte verlammend. Ik had daarnaast ook nog mijn werk, straks full time, mijn studie, mijn hobby's. Ik wist niet hoe ik dit er ook nog bij moest doen.
Maar mijn man of iemand anders de schoonmaak laten doen? Nee dat doe je niet... Dat doen rijke mensen met dikke auto's met geld over, die niet weten wat werken is.
Daar ben ik wel even op teruggefloten toen ik het hier met mijn coach over had: want door zo krampachtig dat huishouden te willen blijven doen, creëer ik een verlies-verliessituatie. Ik ben verdrietig en iemand die misschien geld zou willen verdienen door te schoonmaken verliest ook.
Ik kan niet goed schoonmaken, het zou een verspilling zijn van mijn en de anders talenten om zo door te gaan. Ik heb nu mijn zusje gevraagd 1x per week het huis schoon te maken. Ik ervaar rust, zij krijgt meer geld en heeft er plezier in. Én het motiveert mij om goed op te ruimen. Mijn doel is nu: mijn huis is mooi en schoon. Hierin zit voor mij ook het minimalisme, wat nu ook een plaatsje krijgt in mijn doelen en wat me wél plezier geeft.

Maar, misschien was niet de goede keuze, en kom ik er over 2 jaar achter dat ik het anders had moeten doen. Dan is het dan mijn voortschrijdende inzicht die maakt dat ik het weer aanpas, en dan heb ik iets geleerd.

Wees dus niet bang om te vertrouwen op je inzicht nú. Voor nú is het goed!

Het past niet bij jou
Dit past een beetje bij het punt hierboven, maar ik vind het zo belangrijk dat ik het apart wil benoemen. Soms hebben we een onrealistisch ideaalplaatje van onszelf. Dat plaatje is in het slechte geval gebaseerd op:

• de mening en verwachting van anderen
• de maatschappelijke verwachtingen
• de invloed van social media (negatief)
• de versie van jou van vroeger, die niet meer bij jou nu past

Dit kan ons denken 'vertroebelen'. Door ons heel veel aan te trekken van de punten hierboven kunnen we onbewust een ik nastreven die helemaal niet bij ons past. De echte ik baseert zijn plaatje op:

• het plezier wat je ervaart
• de overtuigingen die je hebt
• de dingen die je raken
• de talenten die je zijn gegeven

Deze echte ik is niet zo makkelijk te vinden. We moeten als het ware al die andere punten van ons afpellen om bij deze punten te komen. We hebben onszelf zó aangeleerd om te leven naar de verwachting van anderen, dat we niet automatisch bij de echte ik uitkomen. Wees je daarvan bewust. Blijf continu scherp, en blijf jezelf bij alles bevragen: is dit écht wat ik wil? Of is dit gebaseerd op een onrealistisch ideaalplaatje?

En als je er dan, met voortschrijdend inzicht, achter komt wat écht bij je past, heb je een nieuw ideaalplaatje. Een realistisch en waardevol ideaalplaatje waar je naar streeft. Want dat streven is niet verkeerd, het moet alleen het streven naar het goede plaatje zijn. Het plaatje wat écht bij jou past.

Hierbij is het wel belangrijk om ook tevreden te zijn met de situatie nú. De valkuil is om te denken: Ik ben pas gelukkig, tevreden, een goed mens als ik aan mijn ideaalplaatje voldoe.

Het is de balans vinden tussen tevredenheid over het nu en verlangen naar de toekomst.

En die balans is niet altijd makkelijk te vinden...

En wees ook hierin niet te halsstarrig. Dit plaatje mag nog veranderen, dit plaatje kan altijd aangepast worden naar jouw voortschrijdend inzicht.