(disclaimer: ik ben geen dokter, ik heb dit wel gebaseerd op betrouwbare bronnen)
 |
| Wat zijn de kansen: Loterij winnen 1 in 33.294.800 Diëten en afvallen Langetermijn succes: 3 op de 100 Zwaarder worden: 2 op de 3 Kans op een eetstoornis: 5x zo groot als niet-diëters |
Op een onbewoond eiland
Stel je voor dat je op een onbewoond eiland zit. Voor mijn part zit je in expeditie Robinson. Je hebt weinig eten voorhanden. Gelukkig heb je wat planten en vruchten die je kunt eten, maar het houdt niet over. Je hebt honger. Je lichaam vindt dit niet zo leuk, hij wil overleven en hij wil niet dat je honger hebt. Je valt af en wordt dunner.
Hoe groter de honger wordt, hoe meer je aan eten denkt. Je stofwisseling wordt trager, je vruchtbaarheid gaat achteruit, je voelt je moe en futloos.
Maar op een dag, als je jezelf toch nog het bos in weet te slepen, op zoek naar wat eten, kom je opeens een boom tegen vol met bananen. Trossen vol. Je weet niet hoe snel je al dit eten in je mond moet stoppen, wat heb je hiernaar verlangd! Je lichaam is blij met de voeding die hij krijgt. Onverzadigbaar lijk je, alle schade van de afgelopen tijd haalt hij in.
De rest van de bananen neem je mee en je weet met de andere planten die je nog had je honger de komende tijd te stillen. Je komt weer aan, plus nog een beetje extra, want dit wil je lichaam nooit meer meemaken. Het is beter wat extra reserves in te slaan voor het geval er weer een hongersnood komt.
(deze intro heb ik een beetje gejat van Het F*ck It Dieet van Caroline Dooner, geweldig boek)
Op dieet
Stel je voor dat je in je huisje zit. Je staat voor de spiegel en plukt aan je vetjes. Het worden er steeds meer. Je staat op de weegschaal en je schrikt van het getal. Weer aangekomen! Er moet nu toch iets gebeuren.
Je gaat afvallen, lijnen, diëten, hoe je het maar wilt noemen. Je koopt misschien wel een dieetboek, want je hoorde zulke goede verhalen van je vriendin, of je doet het zelf en stopt met snoepen en eet verantwoorde maaltijden. Misschien tel je calorieën en eet je niet meer dan dat. Maar toch knaagt er iets, namelijk je maag. Je hebt honger.
Je lichaam vindt dit niet zo leuk, hij wil overleven en hij wil niet dat je honger hebt. Je valt af en wordt dunner. Hoe langer het dieet duurt, hoe meer je aan eten denkt. Je voelt je moe en futloos. Maar op een dag, als je jezelf toch de supermarkt in weet te slepen, zie je daar chocola. Een schap vol. Je weet niet hoe snel je al deze chocola in je mandje moet stoppen, wat heb je hiernaar verlangd! Je neemt ook een pak koekjes mee en al het andere wat je jezelf als zo lang hebt ontzegd.
Je lichaam is blij met de voeding die hij krijgt. Onverzadigbaar lijk je, alle schade van de afgelopen tijd haalt hij in. De rest van de chocola en koekjes bewaar je nog even. Maar what the hell, het is nou toch al mislukt. Je komt weer aan, plus nog een beetje extra, want dit wil je lichaam nooit meer meemaken. Het is beter wat extra reserves in te slaan voor het geval er weer een hongersnood komt.
Zie je de overeenkomsten? In het tweede voorbeeld hoeft het niet zo te zijn dat je toegeeft aan je ‘zwaktes’, misschien heb je je streefgewicht gehaald en kan je nu de teugels weer iets laten vieren, maar blijkt dat je ook nu weer aankomt.
Ik ga nu uitleggen hoe dit komt.
Setpointtheorie
Je lichaam heeft een bepaald setpoint. Dit setpoint is jouw ideale gewicht. Begrijp me niet verkeerd: dit is hoogstwaarschijnlijk niet jóúw ideale gewicht, maar dat van je lichaam. Dit kan 60 kg zijn, maar ook 80 kg, of elk ander gewicht. Dit is niet iets waar je zelf invloed op hebt, dit is genetisch meegegeven. Hiertegen vechten is dus vechten tegen jouw mooie, kostbare lichaam. En als je een setpoint hebt van 80 kg en je probeert 60 kg te worden, dan ervaart je lichaam dit dus als een hongersnood. En wanneer je stopt met honger lijden, zal je lichaam wat marge willen inbouwen en wordt je setpoint dus bijv 81 kg (ik zeg niet dat dit elke keer met 1 kg erbij komt, maar wel dat het meer wordt). Diëten zorgt dus in essentie voor aankomen. Niet jij, niet jouw zelfbeheersing, maar het dieet.
Even een noot: iemand van 60 kg kan dus ook helemaal perfect in zijn of haar lichaam zitten. Body positivity oordeelt niet over dunne mensen en niet over dikke mensen. Simpelweg omdat het niet aan ons is om een mening te hebben over het lichaam van een ander.
Vechten tegen jouw lichaam
Als je gaat diëten vecht je dus eigenlijk tegen je eigen lichaam. Je negeert je natuurlijke drangen (honger-volgevoel, cravings) en verloochent daarmee je eigen lichaam. "Maar ons lichaam en brein is toch niet te vertrouwen? Anders kon ik toch wel stoppen met eten?", hoor ik je denken... Nou niet helemaal.
In deze serie wil ik je uitleggen waarom we moeten stoppen met diëten.
Wat versta ik onder diëten?
"Ja, maar wat ik doe is niet echt diëten. Ik let gewoon op wat ik eet en zorg dat ik niet te veel eet."
Dat versta ik ook onder diëten. Alles waarbij jij je lichaam onderwerpt aan eetregels is diëten.
Ik ga hier in de komende blogs nog verder op in.
Bronnen:
The F*ck-it Diet - Caroline Dooner
Health at Every Size - Lindo Bacon
Reacties
Een reactie posten