In de eerste blog las je de introductie voor deze serie.
In deze serie ga ik je proberen duidelijk te maken dat er een gezonder alternatief is voor diëten. Maar het is een heel complex onderwerp, en ik ga proberen het zo duidelijk mogelijk over te brengen.
Je mag deze blogs ook een beetje door elkaar lezen, wat voor jou de meest logische volgorde is.
Ik wil in deze blog uitleggen hoe het is gekomen dat wij allemaal zijn gaan diëten en dat we een verstoorde relatie hebben met eten en ons lichaam. Vandaag gaat het over opvoeding.
Opvoeding
Er zijn heel wat dingen die wij onze kinderen aanleren als het om eten gaat. Maar veel daarvan leert hen af om hun éigen hongergevoel en volgevoel te respecteren. En we geven ze al snel verkeerde denkbeelden mee over eten.
 |
| Niet doen: Wat goed, je hebt je bord leeggegeten! Goedzo je hebt je broccoli gegeten! Je bent zo'n goede eter! Wel doen: Ik ben trots dat je naar je buik hebt geluisterd Ik heb gezien dat je de broccoli hebt geprobeerd, ik vond het ook lekker. Fijn dat je bleef zitten tijdens de maaltijd, ik vond het gezellig samen. Weet je nog wat we vanochtend zagen tijdens de wandeling? |
Eet je bord leeg: je bord leegeten is eigenlijk best een gek principe. Want je maag geeft aan wanneer hij vol zit. Dan wil je niet meer, dat is in onze schepping gelegd. Ga je door terwijl je vol zit? Dan leer je je eigen verzadigingsgevoel te negeren en weet je dus minder goed wanneer je moet stoppen.
Baby led weaning is een methode die in Amerika populair is, wat volgens mij zoveel betekent als: je baby laten leiden in de voeding. Ik wil hier nog meer onderzoek naar doen.
Stop dus ook met het vliegtuigje, of de dierentuin of welke andere gekke methode je hebt gevonden om het kind het bord leeg te laten eten. Laat hun verzadigingsgevoel er zijn. Als ze later honger hebben zou je hetzelfde weer kunnen aanbieden.
 |
| Voedsel nog op het bord is GEEN verspilling |
Dan krijg je je toetje: nog even doorgaand op het vorige. Vaak stellen we het toetje in het vooruitzicht als beloning. Een zoetigheidje na de maaltijd. Wat leren we ons kind hiermee? Dat die broccoli niet de moeite waard is, niemand vindt dat echt lekker, maar dat moeten we eten om te zorgen dat we het toetje krijgen. Het toetje is waar het écht om gaat, dat is lekker, dat willen we hebben.
Je hebt namelijk onderscheid gemaakt in eten; het ene is lekker, het andere is vies.
Niet echt een basis die je aan je kind wil meegeven toch?
Pas hoorde ik een voedselexpert zeggen dat we die zoetigheid als beloning zien. Vind je het heel gek? Die zoetigheid is ons ons hele leven als beloning voorgeschoteld, al vanaf ons tweede levensjaar!
Tuurlijk zal dit nog iets gecompliceerder zitten, maar het helpt niet mee...
Nee nu mag je niets: wij bepalen als volwassenen vaak het eetpatroon van ons kind. Best gek, onlangs las ik een boekje over borstvoeding, waarbij gezegd wordt dat je zoveel mogelijk en zo vaak mogelijk moet geven als het kind om borstvoeding vraagt. Waarom stoppen we daar na een jaar of twee mee? Tuurlijk moeten de darmen nog even wennen en hebben baby's daarom zo'n gek ritme, maar ze geven wel hun behoeftes aan.
Waarom bepalen wij na die tijd wat hun behoeftes zijn? Waarom laten we ze niet luisteren naar hun hongergevoel. Zorg bijvoorbeeld dat je snacks hebt liggen waar het kind zelf bij kan; groente, fruit, koekjes, proteïne, verschillende voedselgroepen.
Maar dan pakken ze altijd de koekjes.... Oké door naar het volgende puntje.
Nee, dat is slecht voor je: wij labelen continu voedsel. Goed, slecht, ongezond, gezond.
Dat labelen heeft in ons brein een slechte uitwerking. Het verbodenvrucht-principe bijvoorbeeld; hoe meer je iets niet mag, hoe aantrekkelijker het wordt. Maar ook schuldgevoel als je eraan toegeeft met een slecht zelfbeeld of overcompensatie als gevolg. Of juist het what-the-helleffect; ik heb nou toch al 'gezondigd', dan maakt het niet meer uit hoe veel ik eet. Ook een stukje scarcitiy-mindset komt hierbij kijken; die chocola is blijkbaar erg zeldzaam, ik mag het bijna nooit, nu ga ik pakken wat ik pakken kan.
Door voedsel te labelen als goed of slecht, maar door die beloning ook onbewust als lekker en vies, zorgen we dat kinderen uiteraard altijd de koekjes willen. Die zijn een beloning, die zijn lekker én schaars.
Maar wat als we ons voedsel als neutraal zouden zien? Zouden we dan ook alleen maar koekjes willen? Ik kan je vertellen dat dat niet zo is...
Maar......
Ja ik zie ook een grote maar. We hebben wel de gezondheid van onze kinderen voor ogen. Dus onbeperkt limonade is gewoon niet goed. Onbeperkt chocola is slecht voor onze portemonnee. Er zijn grenzen.
Maar die kun je met een andere mindset presenteren. Hieronder zet ik een aantal foto's die ik van instagram heb die je kunt gebruiken.
 |
| iets te veel om te vertalen! Laat even weten in de reacties als je de vertaling wilt. |
Bij limonade zou je bijvoorbeeld kunnen zeggen: limonade is af en toe lekker, maar water heeft ons lichaam echt nodig, dan wordt je dorst gelest. Limonade doen we als we thuiskomen.
Als je bijna gaat eten: ik weet dat je honger hebt, goed dat je dat opmerkt. Je kunt nu een paar druifjes nemen om het even vol te houden tot het eten. Ik heb een lekkere maaltijd gekookt, ik zou het jammer vinden als je straks niet meer wilt eten.
Als je kind alleen maar koekjes wil en niet fruit: fruit geeft ons energie die we nodig hebben. Koekjes zijn ook lekker, maar niet genoeg. We eten een sinaasappel en een koekje.
Ik weet ook niet goed hoe deze situaties gaan, ik ben zelf nog geen moeder.
Maar ik weet wel dat je eigen mindset over eten belangrijk is. Zie je eten als goed/slecht? Of ben je neutraal? Probeer je te vertrouwen op de natuur van je kind, of wil je vasthouden aan regeltjes?
 |
| Hoe voed je een kind op tot intuïtief eter? - wees een rolmodel - laat ze keuzes maken rondom voedsel - vermijd voedsel als beloning - praat neutraal over voedsel (dus niet goed/slecht) - dwing ze niet eten te eten wat ze niet lekker vinden |
 |
| Do's en don'ts voor moeilijke eters: wel doen: - blijf aanbieden - geen druk zetten - begin met kleine porties - doe er iets bij wat ze lekker vinden - stel routines op - limit grazing (ik weet niet de vertaling, sorry) - eet samen - wees invoelend - (nog een Amerikaanse term die ik niet ken) - zoek hulp als je dat nodig hebt! niet doen: - stoppen met aanbieden - druk zetten - grote porties - lekker voedsel wegnemen - alleen aanbieden wat ze lekker vinden - alleen eten - vliegtuigje enzo (denk ik) - micromanagen - niet om hulp durven vragen |
Reacties
Een reactie posten