Ik was een dun en slank meisje, tot een jaar of 12. Ik ben opgegroeid in een gezin waar diëten de norm was. We hebben suikerloze periodes gehad, E-nummerloos, enzovoort. Ik groeide op met eetregels. Ik denk niet dat dit uniek is, ik denk dat er heel veel mensen in zo'n gezin zijn opgegroeid. Ook bij mij waren de regels uit de blog over opvoeding aanwezig.
Toen kwam ik op de middelbare school. De schoolkantine en de puberteit zorgden ervoor dat ik aankwam. Ik was niet gewend aan die overvloed van lekker eten en de scarcity-mindset kwam al snel opspelen (het idee dat lekker eten zeldzaam is en je moet pakken wat je pakken kunt).
Ik kwam aan, maar ik vond dat maar niks. Al snel ging ik afvallen, diëten uitproberen, bijhouden, doelen stellen. Hele zomers heb ik gewijt aan afvallen; elke ochtend lag ik in het zwembad om baantjes te zwemmen. Elke dag moesten het er meer en meer zijn.
Maar ik was niet goed in afvallen (wie wel?!) en ik stopte er ook weer snel mee. Ik kwam in de cyclus terecht die bij veel afvallers bekend is; afvallen, niet kunnen volhouden, alles overboord gooien, aankomen en toch weer willen afvallen.
 |
| begint een dieet -> tekorten, voedselobsessie -> eetbuien, eten zonder nadenken -> schuld en schaamte -> hopeloos voor controle -> een nieuw dieet zoek-> begint een dieet |
Dit is heel normaal, omdat we ons lichaam een abnormaal dieet geven. Dat houd je dus niet vol.
Voor de bruiloft is het me gelukt om af te vallen. Nog niet helemaal mijn streefgewicht, maar in de buurt.
Daarna ging het weer mis.
Ik wilde afvallen, het was een groot doel van me om 70 kg te wegen. Maar het lukte niet. Ik was vast eetverslaafd.
Dat ging ik googlen, en toen kwam ik erachter dat ik niet eetverslaafd ben (dat bestaat namelijk niet, dat is net zoiets als zuurstofverslaafd 🤔) en dat ik moest stoppen met diëten. Dat is niet gezond.
De omslag
Zoals mijn brein werkt: ik wilde er meteen alles over weten. Alle boeken lezen, alle instagrams volgen, programma's kijken enzovoort. Helaas is er nog niet veel over bekend, vooral niet in Nederland.
Maar ik ben begonnen met wat tips van bodypositive.nl (die helaas is gestopt) en het boek the f*ck-it diet.
Eigenlijk komt het hierop neer:
Je gaat alle eetregels overboord gooien. Je mag alles eten wat je wilt. Alles? Dus ook patat als lunch én diner? Jazeker.
Na een tijdje ga je namelijk beter luisteren naar je lichaam.
Je gaat beter opletten waar je echt behoefte aan hebt.
Wil ik nu patat? Of wil ik liever groente?
Ik heb dit gedaan, geprobeerd mezelf aan te wennen om beter naar mijn lichaam te luisteren.
Ik was sceptisch. Kan ik dit wel, is dit wel voor mij? Het is bij mij toch vooral een gebrek aan zelfbeheersing? (Ik denk nu eigenlijk dat iedereen dat denkt.)
Het gevolg
Het heeft even geduurd, en ik ben er (na een jaar ofzo) nog steeds niet. Ik heb ook soms gedacht dat ik toch wel wilde afvallen. Die dieetcultuur is namelijk allesoverheersend, en die is best moeilijk uit te schakelen.
Maar ik ben doorgegaan. En dit is nu waar ik ben:
Snacks
De grootste veranderingen zijn verjaardagen en sociale gelegenheden. Ik wil niet dat vrienden iets tekort komen als ze bij ons zijn. Daarom heb ik altijd veel chips en chocola op tafel. Vroeger dacht ik telkens aan dat eten; is het al op? Zal ik nog wat nemen? Als ik nu niet wat neem en het is straks op heb ik nooit meer chocola! Maar misschien vinden ze me dan een vreetzak! Maar ik wil zo graag nog wat!
Dat heb ik niet meer. Vaak moet ik het restant van het bakje terugdoen in de zak, omdat het niet op is. Omdat mijn lichaam prima weet of hij nog zin heeft of niet.
"Nee dat kan ik niet," denk je nu misschien. "Als ik chocola of chips in huis heb, gaat het in één keer op. Daarom haal ik het bijna nooit in huis." En dat is precies het probleem! Doordat je het nooit in huis hebt, wil je het in één keer opeten! Als je dat vaker doet, zul je merken dat je ontzettend veel in huis kunt hebben zonder dat het op gaat.
Frisdrank
Ik probeer wel genoeg water te drinken, vooral tegen de striae in de zwangerschap 😂. En omdat je hoofdpijn voorkomt enzo. Drinken is gewoon gezond. Maar ik drink ook wel graag af en toe limonade. Ik heb daar voor mezelf nog wel een beetje een eetregel, merk ik. Niet meer dan 1 dopper limonade vs. 3 doppers water. Maar als ik eerlijk ben heb ik ook niet altijd zin in limonade. Dus ik zou die regel best overboord kunnen gooien.
Frisdrank heb ik niet in huis, niet omdat ik bang ben dat ik er te veel van drink, maar omdat ik het niet super lekker vind of er veel behoefte aan heb. Vrienden van ons drinken ook bijna geen frisdrank.
Soms heb ik er wel zin in. Dan haal ik het in huis. En dan drink ik wat.
Groente en fruit
Ik eet graag fruit. Ik vind het heel erg lekker. En op mijn werk eten de kinderen 3x in de week fruit, ik vind dat ik daaraan mee moet doen. Ik eet dus eigenlijk elke dag fruit. Niet omdat het moet, maar omdat ik het lekker vind en mijn lichaam er blij van wordt.
Groente is iets lastiger. Ik zou dat graag meer in mijn lunch willen verwerken, maar ik heb helaas heel weinig tijd om te lunchen. Mijn organisatieskills zijn niet zo goed dat ik elke dag een verse lunch klaar heb om mee te nemen 😇.
's Avonds eet ik wel graag groenten. Soms is het ook en kwestie van weten. Zo eet ik soms een voedzaam broodje om 15.00 omdat ik dan honger heb. 's Avonds heb ik dan geen honger meer, maar maak ik een smoothie met fruit en spinazie om genoeg vitaminen binnen te krijgen.
Sporten
Ik ben zwanger en vind het belangrijk om mijn lichaam sterk te houden voor de bevalling. Ik heb veel last van mijn bekken en vind ook daarvoor sporten belangrijk. Ook hier is het dus een kwestie van weten, en minder van voelen.
Toch vind ik zwemmen, wat ik nu graag doe, heerlijk. Het verlicht mijn lichaam, en als ik de mensen om me heen kan negeren, kom ik echt in een flow en ga ik als een malle.
Eerder wandelde ik graag. Ik gaf mezelf weleens een schop onder de kont, maar dacht wel altijd na; wil ik dit? Ga ik niet over mijn grens? Maar ik woon in een hele mooie omgeving, en wandelen is geen straf. Vooral niet met een luisterboek. Met mijn bekkenpijn staat dit wel op een lager pitje.
Ook zit ik op stijldansen en doe ik dat graag, alleen laten mijn bekken dat nu niet toe...
Daarom heb ik het zwemmen wat opgeschroefd. Ik hoop 2x in de week te gaan, als ik niet te moe ben.
Ik voel minder dat ik wil sporten. Dat hebben sommigen wel, echt zin om te sporten. Ik weet dat het slim is om te doen, daarom doe ik het. Maar als ik er niet van geniet, stop ik er ook weer mee.
Emotie eten
Ik was echt een emotie-eter. In de intuïtief-etencultuur geven ze hier ruimte voor, maar raden ze aan om wel te kijken naar wat je kunt doen om het op te lossen. Eten is niet de oplossing.
Ik doe het ook nog weleens, wel steeds minder. Ook omdat de lang gekoesterde wens van zwanger raken is vervuld. Als het zo is, geef ik er ruimte aan, het is goed.
Wat ik nog moet leren
Honger voorkomen
Ik eet vaak te laat. Ik word dan duizelig, hangry en kan niet meer goed nadenken. Dat zorgt dat ik niet goede eetbeslissingen maak, ga snacken, en mijn lichaam dus niet geef wat het nodig heeft. Dit moet ik nog leren.
Een goede lunch
Ik merk dat ik rond 12.00 weinig tijd heb om goed te eten, en daardoor rond 15.00/16.00 heel erg honger heb. Op dat moment heb ik niet de middelen om die honger te stillen en eet ik vaak een belegd broodje bij de Hema of Bakker Bart.
Dat is niet zo goed voor mijn portemonnee, en hier wil ik nog mee leren omgaan.
Dooreten
Ook ik negeer nog weleens mijn volgevoel en ga dan door terwijl ik dat eigenlijk niet meer wil. Maar dit is niet heel gek, dit zul je altijd weleens hebben en meemaken. Als het altijd zo is en je jezelf misselijk eet, moet je leren beter naar je lichaam te luisteren meer te reflecteren.
Scarcity mindset
Ik ben echt opgegroeid met de scarcity-mindset. Vertaald betekent dit schaarstedenken. Ik trap nog weleens in die valkuil. Dat resulteert vaak in; pakken wat je pakken kan, terwijl je ergens eigenlijk geen zin in hebt.
Dit komt wel veel minder vaak voor.
Mijn gewicht, maar nog belangrijker...
Ik vind het nog niet prettig om mijn gewicht te vertellen. Eigenlijk vind ik dat stom van mezelf, maar ik wil niet dat mensen me daardoor anders zien dan ik ben. Ik kan je wel vertellen dat ik zo'n 10 kg ben aangekomen sinds ik ben gestopt met diëten. Ik ben alleen ook heel veel aangekomen toen ik wél probeerde af te vallen (ook ong 10 kg).
Nu is mijn gewicht al een jaar stabiel. Ik denk ook dat ik langzamerhand aan het afvallen ben (op de baby na dan 😋). Maar ik weet het eigenlijk niet precies.
Wat ik wel weet is dat ik bijna geen stress meer ervaar. Eten was een ramp, en dat wordt het steeds minder. Ik voel me lekker in mijn lijf. Ben er trots op. Voel me mooi en charmant. Soms heb ik nog wel een dipje en voel ik me niet mooi. Ik focus me op dingen die er écht toe doen.
Het is moeilijk
Het leven in een dieetcultuur is moeilijk. Voor mensen erin, en mensen buiten de dieetcultuur. Ik vind het moeilijk om niet te fanatiek te worden als mensen over diëten beginnen. Ik zou iedereen willen bekeren, maar zo werkt het niet. Deze blogs kun je op vrijwillige basis lezen en dat is goed.
Sorry als ik onaardig tegen je ben geweest of jouw keuzes niet heb gerespecteerd.
Uiteindelijk is het niet de bedoeling om iedereen om te praten. Dit is een nieuwe gedachtestroom die langzaam opkomt en steeds meer terrein wint. Ik hoop daar, op de goede manier, aan bij te dragen.
Ik beloof dat ik mijn best blijf doen om dat respectvol te doen💖
Reacties
Een reactie posten