Momenteel heb ik een dikke buik met een 39-wekige baby erin. Die baby komt er hopelijk snel uit, en dan zal ze zodra het kan worden vervoerd in onze prachtige bakfiets die we een tijdje terug hebben gekocht.
Maar die bakfiets bracht wel wat problemen met zich mee, financieel gezien. Ik vertel er wat over.
Gespaard voor de fiets
Zoals je misschien hebt gelezen hebben we een babybudget
gemaakt zodra ik zwanger was, waarin we hebben gekeken wat we allemaal nodig
hadden en moesten kopen, en hoeveel geld er voor nodig was. De bakfiets was
onze grote droom, maar eerst moeten andere dingen betaald worden. We hoopten
zo'n €3.000,- te kunnen sparen voor de fiets, zodat we een mooie elektrische
bakfiets konden kopen.
Die €3.000,- lukte!
Bij de fietsenmaker
Maar zoals bij elke grote aankoop heeft de verkoper erg goed
zijn best gedaan om ons een duurder model aan te smeren. En we zijn erin
getrapt. Desondanks hebben we geen spijt: we hebben een hele mooie, soepele
fiets die waarschijnlijk erg lang meegaat, kijkend naar de fietsen van €3.000,-.
Maar deze kwam dus ook met een duurder prijskaartje, alles erop en eraan zo’n €5.800,-…..
De buffer
Daar ging onze buffer. Ik was er niet zo blij mee, want we warenal bij stap 4,5 en 6 van de stapjes van Dave Ramsey; voor ons betekent dat het vervroegd afbetalen van je hypotheek. Nu waren we opeens nog maar op stap 3.
En een buffer is eigenlijk niet bedoeld voor dit soort ‘noden’,
dit was eerder een luxeprobleem. Maarja, die bakfiets was het ook wel weer
waard. Dus de buffer werd aangesproken en er ging zo’n €2.000,- uit.
Nu moesten we de buffer zien aan te vullen, wat we met succes met de volgende salarissen konden doen.
Geen reserve
Nu hadden we alleen geen enkele reserve meer. Het was alsof we
ons budget als een theedoek hadden uitgewrongen voor die bakfiets, plus nog een
klein emmertje van onze buffer. Er zat geen rek en geen reserve meer in. En dan
is het erg moeilijk om je aan een budget te houden; dingetjes voor de baby die
nog gekocht moesten worden konden niet meer. Leuke dingen konden niet meer (en
dan is je verlof heel saai).
En daar werd ik erg chagrijnig van.
Gelukkig heb ik een lieve man die met me meedacht.
Hee Buffer, daar zijn we weer
En we besloten tot het volgende; we gaan toch even de buffer
aanspreken. Om marges op te bouwen, om de volgende maand fatsoenlijk te vullen,
om het babypotje te vullen zodat we tenminste kraamzorg kunnen betalen!
En dat gaf eigenlijk best wat lucht! Nu hebben we een
voldoende gevuld budget en merk ik ook veel meer motivatie om me eraan te
houden en om het bij te houden.
Nu is het dus de taak om de buffer langzaamaan weer aan te
vullen. Maar daar gaan we niet te veel mee haasten. De ruimte voelen is ook
belangrijk. Als je geen reserves hebt, wordt die buffer toch wel aangesproken.
Dan beter even een budget met marges…
Moraal van het verhaal
Ik weet niet wat ik nu precies hiermee wilde zeggen. Ik
wilde denk ik gewoon eerlijk zijn over tegenvallers. En dat het soms lekker is
om even iets meer ruimte te geven, omdat een budget juist rust in je hoofd moet
geven. In elk geval ben ik blij met de keuzes die we hebben gemaakt, ook met de
bakfiets 😉
Reacties
Een reactie posten